Spływy Kajakowe

Będąc w tak malowniczej okolicy nie sposób nie doświadczyć piękna jakie ona oferuje. W tym celu specjalnie dla Państwa przygotowaliśmy ofertę na spływy kajakowe.  Chętnie zajmiemy się organizacją takiej przygody dla Państwa. Możemy też wypożyczyć kajaki dla tych, którzy mają własny pomysł na tego typu wycieczkę, a tu jest gdzie poszaleć. Pięć rzek i niezliczona ilość tras na łączna ilość, aż 30 dni, to wybór jaki oddajemy Wam nasi drodzy klienci do dyspozycji. 

Oferujemy doskonały sprzęt. W większości nowe polietylenowe super wygodne i bezpieczne „łódeczki”. Pozostały sprzęt to maksymalnie jednoroczne równie fantastyczne poliestrowe kajaczki.

Najczęściej uczęszczane trasy spływów w naszym regionie:

Spływy Piławą

Pojezierzem Południowopomorskim płynie prawy dopływ Gwdy – Piława, istny cud natury.

Rzeka zmienna i niezwykle urokliwa. W górnym biegu jej dorzecze obejmuje przepiękne krajobrazowo tereny Pojezierza Drawskiego z Drawskim Parkiem Krajobrazowym. Teren urozmaicają liczne, malowniczo połączone jeziora, zatopione w szczelnie wypełniającą przestrzeń Puszczę Drawską. Park został utworzony w 1979 r. w centralnej części Pojezierza Drawskiego, na terenie gmin Barwice, Borne Sulinowo, Czaplinek, Ostrowice, Połczyn Zdrój i Złocieniec. Zajmuje on powierzchnię 41 430 ha.

 

Długość rzeki: 80 km
Powierzchnia dorzecza: 1381 km²
Uciążliwość: szlak łatwy, przeszkody łatwe do ominięcia
Trudność: szlak łatwy, bezpieczny

Szczególnej ochronie podlega krajobraz polodowcowy wykształcony podczas ostatniego zlodowacenia zwanego bałtyckim. Wzniesienia moreny czołowej porośnięte lasem bukowo-sosnowym oddzielają rynny jeziorne. O bogactwie i różnorodności flory i fauny świadczy 7 rezerwatów i 300 pomników przyrody. Spośród 695 gatunków roślin do najcenniejszych należą: tojad mocny, wawrzynek wilczełyko, rosiczka, widlak, wiciokrzew pomorski oraz reliktowe: lobelia jeziorna i grążel żółty.

Tylko w kilku miejscach, nad środkowym odcinkiem biegu, na Równinie Wałeckiej, występują rozległe bezleśne polany. Tutaj przed II wojną Niemcy wybudowali ciągnący się wzdłuż rzeki pas umocnień wojskowych zwanych Wałem Pomorskim.

Dolny odcinek rzeki jest bezleśny, ma wysokie ciekawe brzegi. Nurt urozmaicają podwodne głazy i liczne bystrza. Mimo tych przeszkód, Piława jest rzeką bezpieczną i można ją polecić pływającym rodzinom.

W Dobrzycy wody Piławy pochłania Gwda, tworząc wspólnie zaporowe Jezioro Dobrzyckie. Największy dopływ Piławy – Dobrzyca jest również szlakiem kajakowym, a przez Piławkę stanowi połączenie z Pętlą Wałecką.

Dogodnymi miejscami do rozpoczęcia spływu są dwie miejscowości: Sikory nad jeziorem Komorze, 6 km od Czaplinka, oraz Borne Sulinowo na wschodnim końcu jeziora Pile, łatwo osiągalne z pobliskiego Szczecinka. To nowe powstające miasto dzięki swojej ciekawej historii przyciąga turystów; wielu z nich związało wręcz z Bornym Sulinowem swoją przyszłość, osiedlając się tu w posowieckich koszarach.

Szlak Piławy był niedostępny przez wiele lat, bo stacjonowały tu wojska sowieckie. Teraz przeżywa turystyczny renesans, chociaż, zwłaszcza poniżej Rozlewisk Nadarzyckich, można płynąć w samotności, podziwiając rzadkie ptaki i zwierzęta. Szybujący nad rzeką bielik nie należy wcale do rzadkości, a bobry znalazły tutaj świetne warunki do życia.

 

Opis trasy onet.pl

Spływy Rurzycą

Prawy dopływ Gwdy, Rurzyca, rozpoczyna swój bieg od jeziora Krąpsko Małe. Rzeka odprowadza wody sześciu wyjątkowo pięknych wąskich jezior rynnowych. Uznawana jest za najczystszą rzekę tego rejonu z wodami I klasy czystości.

 

Długość rzeki: 25 km
Średni roczny przepływ: 1,2 m³/s
Czas spływu: 2 dni
Uciążliwość: szlak łatwy, przeszkody łatwe do ominięcia
Trudność: szlak łatwy

 

Mimo, że jest niezbyt długim dopływem, a kajakarze mogą go pokonać w dwa dni, wprawni nawet jednego dnia, to piękny krajobraz działa jak magnes i powoduje, że wielu wodniaków pozostaje tam na dłużej. Dużo ludzi przyjeżdża nad Rurzycę jesienią, w porze grzybobrania.

Płytka piaszczysta rzeka, otoczona pięknymi lasami i mijająca czyste jeziora, w sam raz nadaje się na spływ dla rodzin, dzieci i osób początkujących. W lipcu 1978 r. po Rurzycy pływał kajakiem ks. kardynał Karol Wojtyła. Wydarzenie to przypomina pamiątkowy kamień nad jeziorem Krąpsko Średnie. Szlak wodny Rurzycy nosi nazwę „Szlaku kajakowego im. Jana Pawła II”. Został on oznakowany, co ułatwia orientację.

Nad jeziorem Krąpsko Średnie urządzono duży biwak leśny. Może to być punkt wypadowy na wycieczki w obie strony – w górę i w dół rzeki.

Rurzyca jest szlakiem łatwym, bez przeszkód na całej długości – wyjątkiem jest jedynie niski sztuczny próg na wypływie z jeziora Krąpsko Średnie i pstrągarnia w Starej Lemieszarni w Krępsku.

 

OPIS TRASY ONET.PL, FOTO WIKIPEDIA.ORG

Spływy Drawą

Srebrny szlak kajakowy Drawy im. Karola Wojtyły należy do najciekawszych w Polsce i dlatego chętnie przemierzają go turyści-kajakarze. Swą malowniczość zawdzięcza zmienności krajobrazu doliny Drawy i cechom jej koryta.

 

Długość rzeki: 186 km
Długość szlaku: 173 km
Spadek na szlaku: w górnym biegu 0,6 ‰
Spadek na szlaku: w środkowym biegu 0,6 ‰
Spadek na szlaku: w dolnym biegu 0,7 ‰
Średni roczny przepływ: w dolnym biegu 21,3 m³/s
Powierzchnia dorzecza: 3296 km²
Czas spływu: 8-10 dni
Uciążliwość: szlak nieco uciążliwy, przeszkody łatwe do ominięcia, przenoski sporadyczne na krótszych dystansach
Trudność: szlak nieco trudny, lepiej, by przewodnik/opiekun miał doświadczenie

 

Rzeka na przemian jest wąska i szeroka, płytka lub głęboka, bystra lub leniwa. Dno ma muliste, piaszczyste lub kamieniste. Brzegi bywają zadrzewione, krzewiaste lub bezdrzewne, płaskie lub urwiste, podmokłe albo suche. Czasami Drawa tworzy zarośnięte rozlewiska, by znowu pędzić dzikimi przełomami. Kajakarz napotyka na spiętrzenia, bindugi, małe elektrownie wodne i jazy. Może również odwiedzić kilka interesujących miast i miasteczek, m.in. Czaplinek, Złocieniec, Drawsko Pomorskie czy Drawno.

Drawa zbiera czyste wody z Pojezierza i Równiny Drawskiej. Nazwa rzeki prawdopodobnie wywodzi się od rdzenia „dreu”, co w dawnych językach indoeuropejskich oznaczało „biec”, „spieszyć się”, i dobrze oddaje charakter tego prawego dopływu Noteci.

W górnym odcinku rzeka płynie przez Drawski Park Krajobrazowy w Dolinie Pięciu Jezior, którą tworzy około 7-kilometrowa rynna polodowcowa (źródlisko Drawy) między Połczynem a Czaplinkiem. Drawa przepływa przez pięć jezior (Górne, Okrągłe, Długie, Głębokie i Małe). Strome zbocza porozrywane przepastnymi jarami i krętymi wąwozami piętrzą się do 50 m ponad dnem doliny. Porastają je mieszane lasy z dominacją buka. Ten górny bieg niestety nie nadaje się do spływu. W okolicy Złocieńca rzeka opuszcza park i mija ciekawe jeziora: Prosino, Drawsko, Krosino, Lubie, Wielkie i Małe Dębno, Wiry, Rudno oraz Dubie.

W środkowym i dolnym biegu Drawy rozciąga się Puszcza Drawska. Poniżej jeziora Lubie rzeka przebija się w lesie przez poligon wojskowy, co utrudnia życie kajakarzom. Za jeziorem Dubie puszczę chroni Drawieński Park Narodowy. W tym odcinku Drawa przybiera charakter rzeki górskiej, a pola biwakowe należą do najlepiej zagospodarowanych na szlaku.

Warto pamiętać, że w parku od 15 marca do 30 czerwca obowiązuje zakaz pływania kajakiem. Trzeba też dostosować się do zasad przebywania w parkach narodowych oraz wysupłać dodatkowe pieniądze na opłatę za spływ i biwaki w parku.

Drawieński Park Narodowy powstał w 1990 r. Zajmuje ponad 11 tys. ha w zlewni Drawy, z czego lasy stanowią 83 powierzchni. Dzieli się na dwie części, połączone w ramiona tworzące kształt litery V: dolinę rzeki Płocicznej, lewobrzeżnego dopływu Drawy wraz z licznymi jeziorami, oraz przełom Drawy z przyległymi połaciami Puszczy Drawskiej. Na 700 gatunków roślin 50 podlega ochronie całkowitej lub częściowej. Odpowiednie warunki do życia znalazły tutaj borsuki i jenoty. Wody obfitujące w ryby gwarantują wyżywienie rybołowom, kormoranom i bielikom. Dobre warunki tlenowe i czystość akwenów pozwalają utrzymać się ginącym gatunkom ryb. Na tarło przybywa tu troć wędrowna, a na stałe zadomowiły się pstrąg potokowy i lipień. W jeziorze Ostrowiec spotyka się bardzo rzadką troć jeziorną.

Poza granicami parku narodowego w dolnym odcinku od Starego Osieczna do ujścia w Krzyżu do Noteci rzeka jest szeroka i spławna, ale ciągle płynie szybko.

Ten interesujący szlak na różnych odcinkach raz jest łatwy i nieuciążliwy, innym razem przysparza kłopotów mniej wprawnym kajakarzom z powodu szybkich bystrz czy kaskadowo powalonych drzew. Sporym utrudnieniem są jeziora, bo zdarza się wysoka fala, czasem nie do pokonania. Z tych powodów spływ Drawą nie powinien być pierwszą wyprawą kajakową w życiu, a lider zespołu musi mieć spore doświadczenie. Bezpieczeństwo na spływie jest najważniejsze. Warto pamiętać o kamizelkach i rzutkach ratunkowych – to nieodłączny element wyposażenia każdego spływu. Rekompensatą za dodatkowy trud związany z nieustanną dbałością o bezpieczeństwo uczestników wyprawy będą jednak piękne widoki, wschody i zachody słońca oraz otaczająca przyroda. Na pokonanie szlaku od Czaplinka do Krzyża trzeba około 10 dni. Drawą kilkakrotnie spływał Karol Wojtyła, dlatego też jego imieniem nazwano ten szlak.

 

ŹRÓDŁO ONET.PL, FOTO WIKIPEDIA.ORG

Spływy Dobrzycą

Prawy dopływ Piławy o długości 60 km.

 

Długość rzeki: 60 km
Czas spływu: 3 dni
Uciążliwość: szlak nieco uciążliwy, przeszkody łatwe do ominięcia, przenoski sporadyczne na krótszych dystansach
Trudność: szlak nieco trudny, lepiej, by przewodnik/opiekun miał doświadczenie

 

Dobrzyca jest niezwykle malowniczym szlakiem kajakowym, na całej długości płynącym przez dziewicze tereny Pojezierza Wałeckiego. Dostępny dla kajakarzy od jeziora Machliny Duże, z którego wypływa rzeka. Jego mankamentem jest słabo rozwinięta baza turystyczna. Rzekę rzadko odwiedzają kajakarze – dzięki temu z łatwością można nad nią spotkać bobry, sarny, jelenie i inne dzikie zwierzęta.

W górnym biegu występują żeremia bobrowe, a przy niskim stanie wody liczne mielizny. W środkowej i dolnej części szlaku często spotyka się zwalone drzewa. Przeprawa Dobrzycą zajmuje około trzech dni.

Spływy Gwdą

Rzeka rozpoczyna swój bieg jako Bielska Struga na wysokości 157 m n.p.m. koło wsi Białe, na południowy zachód od Białego Boru. Niżej przepływa przez jezioro Studnica, gdzie w Drężnie kajakarze zwykle rozpoczynają swoją wodną przygodę.

 

Długość rzeki: 145 km
Długość szlaku: 136 km
Spadek na szlaku: – w środkowym biegu 0,8 ‰
Średni roczny przepływ: 27,2 m³/s
Powierzchnia dorzecza: 4943 km²
Czas spływu: 6 dni
Uciążliwość: szlak nieco uciążliwy, przeszkody łatwe do ominięcia, przenoski sporadyczne na krótszych dystansach
Trudność: szlak nieco trudny, lepiej, by przewodnik/opiekun miał doświadczenie

 

Ogromną różnorodność krajobrazu i przyrody zapewniają kolejne odcinki szlaku. Gwda mija jezioro Wierzchowo, a następnie wśród pól, drzew i łąk równiny sandrowej pochłania kolejne mniejsze i większe jeziora. Największe na szlaku – długie na 7 km i niezbyt głębokie jezioro Wielimie – może stanowić dla kajakarzy sporą przeszkodę, zwłaszcza przy wiejących wiatrach, które tworzą na akwenie wysoką falę. Środkowy odcinek pradoliny posiekany jest dopływami, które są atrakcyjnymi szlakami kajakowymi – to Dołga, Czernica, Płytnica, Rurzyca, Piława z Dobrzycą i Głomia. Towarzysząca rzece strefa lasów nazywana jest Puszczą nad Gwdą. W tym wielkim sosnowym borze żyje dorodna zwierzyna m.in. dziki, sarny i jelenie. Bóbr zaznacza swoją obecność licznie powalonymi drzewami. Występują tu również głuszce, żurawie i czaple, a z ryb rzadkie głowacice, pstrągi i lipienie.

 

Po spiętrzeniu rzeki zaporami ziemnymi powstały jeziora zaporowe, tworzące zbiorniki retencyjne w Podgajach, Jastrowiu, Ptuszy i Dobrzycy. Szlak mija też wiele mniejszych zapór, na których usadowiły się małe elektrownie wodne. Czynią one ten malowniczy i atrakcyjny szlak nieco uciążliwym, bo stojąca przed zaporami woda zmusza do większego wysiłku i przenoszenia kajaków. Utrudnienia są jednak wynagradzane przez urocze widoki, fantazyjne kształty linii brzegowej, liczne odnogi czy piętrzące się nad wodą zalesione wzgórza. Pokonywanie długich i licznych bystrzy na przełomie za Płytnicą jest prawdziwą przygodą. Miłośników militariów zainteresuje zapewne przebiegający wzdłuż rzeki system umocnień Wału Pomorskiego. Niżej Gwda przepływa przez zaludnioną, niegdyś wojewódzką Piłę, aby zakończyć swój pracowity bieg w Ujściu, łącząc się z Notecią.

Szlak nie wymaga wielkiego kajakowego doświadczenia, chociaż bardziej sprzyja nieco obytym z kajakowym rzemiosłem.

 

ŹRÓDŁO ONET.PL